Ferdinand Pichard

Confeso que a priori as rosas bicolor non me atraen moito, pero pouco a pouco vai aumentando o número que délas teño; ¡Que aburrida sería a vida sen esas pequenas contradiccións! .
É un rosal hibridado por Tanne en 1921, sendo unha das últimas roseiras remontantes que apareceron no mercado.

As rosas son inicialmente esféricas, para terminar tendo forma de taza. Teñen aproximadamente 25 pétalos de cor escarlata matizados de cor rosa claro.  Cando as rosas xa están moi maduras aparecen tonos violeta.
O arbusto ten o crecemento típico das roseiras remontantes, é dicir, emite longos tallos ó final dos cales aparecen as rosas, normalmente en grupos de tres.

Ferdinand Pichard xunto á rosa gálica Aimable Amie

Dende o meu punto de vista, como en case que tódalas roseiras remontantes, é necesaria a poda, tanto para manter a forma do arbusto coma para estimular a floración.
O aroma é fascinante e sofisticado, mezcla de arrecendo a rosa de maio con tonos frutais.
É un arbusto sano, pero pode aparecer oídio sobre as follas.

Marie de Blois

Rosal hibridado por Robert en 1852 pertencente ó grupo das Centifolia muscosa. É un arbusto de porte erecto e ben ramificado, que xunto con unha boa densidade de follas verde escuro, conforman unha bonita estampa.
Os capullos estan recubertos de musgo de cor roxizo, se o acariciamos desprende un forte aroma a pino.

As rosas son inicialmente esféricas, cando terminan de abrir forman unha roseta cos pétalos relativamente soltos.  A veces pode aparecer botón. A cor é ó principio un rosa moi luminoso, difícil de captar coa cámara, despois toma reflexos de cor lila.

O Aroma é moi intenso, típico de rosa damascena. É un rosal resistente as enfermidades, aínda que recén adquirido, en maceta , apareceron manchas de Puccinia, en todo caso nada preocupante.
É unha rosa moi recomendable e fácil de cultivar.